تبادل لینک هوشمند
 |
[۱۵۶] شاهد: قَالَ رَسولُ اللهِ (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم): «الکوثَرُ نَهرٌ فِی الجَنَّهِ، حافَّتاهُ مِن ذَهَبٍ، وَ مَجراهُ عَلَی الدُّرِّ وَ الیاقُوتِ، تُربَتُهُ أَطیبُ مِنَ المِسک، وَ ماؤُهُ أَحلَی مِنَ العَسَلِ وَ أَبیضُ مِنَ الثَّلجِ»۱.
ترجمه: رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم): فرمودند: «کوثر، جویباری در بهشت است که دو کرانه‌ی آن از طلاست و بسترش درّ و یاقوت و خاکش خوشبوتر از مشک و آبش شیرین‌تر از عسل و سفیدتر از برف است».
********************
[۱۵۷] شاهد: قَالَ رَسولُ اللهِ (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم): «بَینَما أَنا أَسِیرُ فِی الجَنَّهِ إِذا أَنا بِنَهرٍ حافَتاهُ قِبابُ الدُّرِّ المُجَوَّفِ. قُلتُ: ما هَذا یا جِبرِیلُ؟ قالَ: هَذا الکوثَرُ الَّذِی أَعطاک رَبُّک. فَإِذا طِینُهُ ـ أَو طِیبُهُ ـ مِسک أَذفَرُ»۲.
ترجمه: رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم): فرمودند: [در سفر معراج،] همچنان که در بهشـت می‌گشتم، به نهری رسیدم که بر دو کرانه‌اش، سراپرده‌هایی از درّ میان‌تهی بود. پرسیدم: این چیست ای جبرئیل؟
گفت: این همان «کوثر» است که پروردگارت به تو عطا فرموده است.
دیدم گِل آن (یا بوی آن)، مشک ناب است».
********************
[۱۵۸] شاهد: قَالَ رَسولُ اللهِ (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم): «مَن سَبَّحَ اللهَ تَسبِیحَهً، أَو هَلَّلَهُ تَهلِیلَهً، أَو کبَّرَهُ تَکبِیرَهً، أَو حَمَّدَهُ تَحمِیدَهً، غَرَسَ الله عز و جل لَهُ بِها شَجَرَهً فِی الجَنَّهِ؛ أَصلُها مِن ذَهَبٍ، وَ فَرعُها مِنَ اللُّؤلُؤِ، مُکلَّلَهً بِالیاقُوتِ، ثَمَرُها کثَدی الأَبکارِ، أَحلَی مِنَ الشَّهدِ، وَ أَلینُ مِنَ الزُّبدِ، کلَّما جُنِی مِنها شَیءٌ عادَ مَکانَهُ مِثلُهُ»۳.
ترجمه: رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم): فرمودند: «هر کس [خالصانه] برای خدا یک بار «سبحان الله» یا «لا اله الا الله» یا «الله اکبر» یا «الحمد لله» بگوید، خداوند عزّ و جلّ به ازای آن، یک درخت در بهشت برایش می‌کارد. [وصف آن درخت چنین است] که ریشه‌اش از طلا و تنه‌اش از مروارید و مزین به یاقوت است و [وصف] میوه‌اش [چنین است که] مانند پستان دخترکان باکره است و [وصف مزه‌اش چنین است که] از شهد، شیرین‌تر و از خامه [یا مسکه] نرم‌تر است. هر میوه‌ای که از آن چیده شود، به جایش میوه‌ای دیگر می‌روید».
********************
۱. سنن ترمذی، جلد ۵، صفحه‌ی ۴۵۰؛ سنن ابن ماجه، جلد ۲، صفحه‌ی ۱۴۵۰؛ سنن دارمی، جلد ۲، صفحه‌ی ۷۹۵؛ مسند ابن حنبل، جلد ۲، صفحه‌ی ۵۴۷؛ کنز العمال، متقی هندی، جلد ۱۴، صفحه‌ی ۴۲۳.
۲. صحیح بخاری، جلد ۵، صفحه‌ی ۲۴۰۶؛ مسند ابن حنبل، جلد ۴، صفحه‌ی ۳۸۲؛ سنن ترمذی، جلد ۵، صفحه‌ی ۴۴۹؛ المستدرک علی الصحیحین، حاکم نیشابوری، جلد ۱، صفحه‌ی ۱۵۲؛ کنز العمال، متقی هندی، جلد ۱۴، صفحه‌ی ۴۲۵.
۳. شرح الاخبار، جلد ۱، صفحه‌ی ۱۷۸؛ المعجم الکبیر، جلد ۶، صفحه‌ی ۲۶۶؛ کنز العمال، متقی هندی، جلد ۱، صفحه‌ی ۴۷۴.
نظرات شما عزیزان:
:: برچسب‌ها: حاج فردوسي, منهاج فردوسيان, قرآن, عرفان, اسلام ناب, تشيع خالص, سير و سلوک, سير الي الله, معرفت, معرفة الله, قاضي, علامه طباطبايي, علامه طهراني, منهاجي, نقد منهاج فردوسيان, اشکالات منهاج فردوسيان, اشکال حاج فردوسي, ظهور, امام زمان, امام عصر, بهجت, آيت الله بهجت, سيد هاشم حداد, پناهيان, محمد شجاعي, مرکز نشر, آيت الله, تصوف, صوفي, رسم الخط, قرآن, القرآن العظيم, القرآن العزيز, القرآن المجيد, رسم الخط حاج فردوسي, رسم الاملاء,
